Fwieeet, from where?, marry me!, :P)

Pas een paar dagen in Jordanie en wij zijn de mannen he-le-maal zat.
Ze staren, fluiten, roepen ons na, vragen de hele tijd: 'where are you from' om vervolgens te zeggen dat Nederland fantastisch is.
Maar desondanks dat is Petra wel heel erg mooi en zeker een bezoek waard (als je bereid bent om 50 euro te betalen om de hele dag nageroepen te worden, of je op een ezel, kameel of paard wil zitten, want het is 2 uur lopen - volgens hen - wat in de werkelijkheid een mooie klim was van 45 minuten ongeveer).
Het mooiste van dit alles was dat wij gratis naar binnen konden omdat we doof zijn (HE-HE-HE).
Ondanks dat het een (nieuw) wereldwonder is, is 50 euro toch wel erg veel. Zeker omdat er verder niks erbij zit, je betaalt enkel om de gebied (die wel erg groot is) te betreden. Voor eten mag je ook al weer 10 tot 20 euro dokken, en voor de beesten mag je ook wat dinars betalen. Het is werkelijk een prachtig gebied met fantastische dinges in bergen. Een beetje rustig rondlopen zonder dat er gepusht wordt, dat je echt op een ezel mot!, zou wel lekker zijn.

Er is natuurlijk een leuke zijde, sommige mannen zijn super sexy. Wij hebben er eentje omgedoopt tot 'Sexy Smile', van hem hebben wij ook gratis ijsjes gekregen. Van een andere man kregen we cola, en van iemand anders zelfs een gratis ritje met paard en wagen. Ook zijn wij heel netjes thuisgebracht door meneer met gratis cola. Hij probeerde Lisa een hoofddoek aan te smeren en zo misten we onze busje naar hostel. Na wat gebel besloot ie ons te brengen, maar niet voordat hij probeerde een henna tekening te maken op Lisa's hand, gelukkig was Nienke wakker genoeg om het te stoppen. (Lisa is nu een trotse eigenaar van een onaffe bloem op haar hand.) Ook niet voordat hij probeerde om ons kohl aan te smeren. (Erg vrouwelijk he, volgens ons is hij homo.)
Hij heeft ons uiteindelijk netjes thuis gebracht, wij moesten hem wel even vertellen dat mama Hinderks heel erg boos zou worden als Lisa in Jordanie zou blijven. Na een welgemeende westerse knuffel en zoenen, liet hij ons eeeindelijk gaan.

Wat ook bijzonder is, is de feit dat wij regelmatig horen dat wij heel veel geluk hebben dat wij doof zijn. 'You are lucky!!' 'Respect!' 'Je zal een heel goed leven hebben na je dood.' Dat ervaren wij wel als apart, heel raar eigenlijk aangezien wij dat zelf ook altijd heel hard schreeuwen dat wij een goed leven hebben. Het is raar om dat een horend persoon te horen/zien zeggen.

Wel moeten we gewoon zeggen dat ze ondanks die overmatige aandacht, ook wel gewoon heel behulpzaam en lief zijn. Terugbrengen, zorgen dat je goed eten krijgt, de weg wijzen, dingen laten zien, en doen alsof wij elkaar jaren kennen en je heel hartelijk begroeten als ze jou opnieuw zien. (En telefoon brengen naar een stad 3 uur verderop, hopelijk klopt dat ook!)

Wij vermaken ons nog wel even hier, hoewel het waarschijnlijk wel een opluchting zal zijn als wij weer in Israel zijn. (Of in Nederland ;) )

Er wordt niet druk afgeteld hoor, nog 16 dagen. 19 juni, om 22:15 landen wij in Amsterdam.